Με αφρομή τη συναυλία που θα δώσει
στο Μέγαρο Μουσικής στις 16/10 ο Jordi Savall με την ορχήστρα Le Concert des Nations που έχει στήσει και διευθύνει ο ίδιος (εισιτήρια διαθέσιμα, εγώ έχω αγοράσει ήδη), έκανα μια μικρή έρευνα στη δισκογραφία του σχήματος για να δω τι μπορώ να περιμένω.
Η ορχήστρα παίζει με τον ακαδημαϊκό της χαρακτήρα (βλ. όργανα εποχής) σε πιο στακάτους ρυθμούς από τους γνώριμους ρομαντικούς και δίνει ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα, τόσο από πλευράς ερμηνειών όσο και από την πλευρά της ηχογράφησης. Από τα πολλά αξιόλογα άλμπουμ ήδη ξεχωρίζουν στον ειδικό τύπο οι ηχογραφήσεις των Συμφωνιών 8 & 9 του Schubert, για τις οποίες η ορχήστρα προτάθηκε ως
Ορχήστρα της Χρονιάς 2023 από το Gramophone.
Προσωπικά ξεχώρισα την τελευταίας σοδειάς (2023) αρκετά ιδιόρρυθμη από πλευράς tempo απόδοση του γνωστού Requiem του Mozart, που κατά τη γνώμη μου είναι και πολύ ενδιαφέρουσα στα ηχοσυστήματά μας μιας και προσφέρει μια ευδιάκριτη ρυθμική βάση από τα τύμπανα και καθαρές μουσικές φράσεις από την ορχήστρα και τη χορωδία παρά την αντήχηση του χώρου, με τη συνδρομή της εξαιρετικής ηχοληψίας και της παραγωγής του άλμπουμ (μικρή επιφύλαξη γιατί το άκουσα στις ψείρες Sony M9 / DAP ZX507 που έχω μαζί μου, αλλά φαντάζομαι πως τα θετικά που άκουσα θα αναδεικνύονται περισσότερο σε μεγάλα συστήματα). Για μια αναλυτική κριτική
που είναι πολύ κοντά σε αυτό που εισέπραξα δείτε
εδώ (υπάρχει επίσης κι
αυτή, που θίγει το ζήτημα της ηχογράφησης), ωστόσο υπάρχουν και εκείνοι που
δυσφορούν για τους δικούς τους λόγους επομένως η σχέση του καθενός με το έργο μπορεί να διαφέρει από τη δική μου.
Επίσης πολύ δυνατές και αναγνωρισμένες από τους κριτικούς είναι οι συμφωνίες του Beethoven που χωρίζονται σε δύο άλμπουμ (1-5 και 6-9), ενώ συνεχίζω και σκαλίζω με ενδιαφέρον και τα υπόλοιπα.
Προφανώς αξίζει να ακουστεί σε Hi-Res από Qobuz, αλλά φαντάζομαι πως και το open Spotify αρκεί για μια πρώτη γνωριμία!
Καλές ακροάσεις!