kostas6a3 wrote: (...)
Υ.Γ. 2 Περιμένω ανάλυση από τον guru Άγγελο.
Παρ' ότι είπα ότι θα περιμένω να βεβαιωθώ μέχρι να γράψω πρόζα, νομίζω πως τα Revel Ultima Salon ήρθαν για να μείνουν καθώς δε βλέπω ποιο θα ήταν ένα επόμενο σκαλοπάτι σε οποιοδήποτε κοντινό μέλλον.
Τα πράγματα είναι λίγο πολύ όπως τα περίγραψαν ο Χρήστος και ο Κώστας: τα Salon είναι more of everything σε σχέση με τα 'μικρά' Revel Ultima Studio που αντικατέστησαν, το σύνολο εμφανίζεται πιο δεμένο και πιο οργανικό και η έξτρα έκταση χαμηλά ακούγεται εύκολα, χαρίζοντας εκείνο το 'κάτι παραπάνω' που τόσο διακαώς ονειρευόταν ο Chris στο λίγο διάστημα που έζησε μαζί με τα μικρά.
Εκείνο που θα έλεγα χωρίς περιστροφές είναι ότι, παρά το μέγεθός τους, τα Ultima Salon βγάζουν έναν ήχο ομοιογενή που δεν κουράζει πουθενά και σε τίποτα, δίνοντάς σου την ευκαιρία να ακους την αγαπημένη σου μουσική χωρίς το άγχος μιας υπερ-τεχνικής αναλυτικής προσέγγισης. Προσοχή να μην παρεξηγηθώ πως τα ηχεία δεν είναι τεχνικά, ή ότι δε στήνουν συμπαγή εικόνα με ακρίβεια. Αντιθέτως, ο βασικός χαρακτήρας που έβρισκα και στα Studio είναι ο ίδιος, με μια τρομερά δεμένη εικόνα να συμπληρώνει το σωστό βάθος και την έκταση που δίνει το 'party trick' των πίσω tweeter, ενώ το σετ 'ακούει' τρομερά στο προσεκτικό και σωστό στήσιμο στον χώρο ακρόασης.
Από την άλλη μεριά, στο πρώτο άκουσμα μου δημιουργήθηκε η εντύπωση ότι τα Salon έβγαιναν προς τα έξω ως λιγότερο στακάτα από τα Studio. Κάπως έτσι μου πέρασε η ιδέα πως με λίγο καλύτερο drive θα μπορούσαν να καλύψουν αυτή την απόσταση. Μετά από μια μικρή κουβέντα με τον Ζακυνθινό γιατρό (περί τη 1μιση ώρα!), που είχε φαγωθεί να μάθει εντυπώσεις σε πραγματικό χρόνο και πήρε τηλέφωνο, δεν είναι σίγουρο ότι αυτή η εντύπωση τεκμηριώνεται από τα τεχνικά χαρακτηριστικά του ηχείου. Παρ' όλα αυτά, κάτι λόγω του νέου μίγματος των μονάδων (εξελιγμένα tweeter και mid, συν το παλιό mid, συν ένα επιπλέον woofer), κάτι εξ' αιτίας του, εκ των πραγμάτων, διαφορετικού crossover, συνεχίζω να πιστεύω πως τα δύο ηχεία ακούγονται διαφορετικά, αν και ακολουθούν τις ίδιες σχεδιαστικές αρχές.
Στο τέλος της ημέρας, η εντύπωση που μου μένει είναι πως τα Salon αποτελούν ένα εντελώς αυτόνομο σκαλοπάτι στη γκάμα των Ultima σε σχέση με τα Studio, με έναν 'μεγάλο' ήχο για ώριμα audiophile ακροατήρια (δεν εννοώ ηλικιακά, @Chris1832
), επιτυγχάνοντας να αποδίδουν με πιστότητα το υλικό που δίνει η πηγή και ταυτόχρονα να ακούγονται εύηχα και μουσικά, χαρίζοντας αβίαστα πολύωρες μουσικές απολαύσεις ακόμα και σε χαμηλές στάθμες.
Δίκαιο λοιπόν το ενδιαφέρον της παρέας για τις εξελίξεις στο σύστημα του Χρήστου: νομίζω πως περνώντας τον Ρουβίκωνα ο Chris κατέληξε με ένα εκλεπτυσμένο σετ ηχείων με γνωστές γενεαλογικές καταβολές και μια αναγνωρισμένη θέση στην ιστορία της audiophile κοινότητας. Πέρα από τη γνωστή φιλοξενία των οικοδεσποτών (Chris από παλιά, και πλέον ο Κωστής ―βλ. άφθονα ξηροκάρπια, πατατάκια, ελιές cocktail, σπιτικό limoncello by Costis για το 'καλώς τα δεχτήκαμε', 2μιση κιλά home-made μαριναρισμένα chicken wings με εξίσου σπιτική καυτερή σάλτσα τσίλι, και στη συνέχεια νερό της φωτιάς 12ετίας μαζί με τυράκι, αγγουράκι, τουρσί, και σαλάμι αέρος Ντελιμαρή!), το σύστημα αυτό ήταν για μένα μια εκπαίδευση και ένα ακόμα λιθαράκι στην δική μου audiophile περιπέτεια, έστω και εξ' αγχιστείας.
Μπράβο Χρήστο, καλοάκουστα και πάντα τέτοιες επιτυχίες!