Ακρόαση στην Melody's Vision, Σαββατο 25 Οκτωβρίου
Wilson Audio - dCS - Innuos - Nagra - Constellation
Συμμετοχές εδώ
Wilson Audio - dCS - Innuos - Nagra - Constellation
Συμμετοχές εδώ
Classical@Audiohub.gr
Re: Classical@Audiohub.gr
Dr Pan K wrote:Κόβω φλεβες...
Ευκολάκι..
Με δύο γιατρούς στο σπίτι, κόβω κι'εγώ...
Re: Classical@Audiohub.gr
Το θεμα ειναι πως το εταιρο ήμισυ δεν ραβει και εγω τις δικες μου δυσκολο, αυτα μονο ο John Rambo. Κατα τ αλλα την λατρευω την Angela, το Fazzioli της και οτι ερμηνειες εχει κανει σε baroque περαν του Bach που την εκανε γνωστη. Την ειχα ακουσει σε Bach πριν χρονια και ηταν εξαιρετικη και ζωντανα.
Παναγιώτης
Re: Classical@Audiohub.gr
Τι δισκαρα ειναι αυτη? Και πληρως Ελληνικη παραγωγη (Λ. Καβακος με Apollωn Ensemble)
Παναγιώτης
Re: Classical@Audiohub.gr
Κουίζ, ποιος παίζει πιάνο υπό την καθοδήγηση του Prokofiev? Για να βοηθήσω να πω ότι στην φώτο αυτή είναι νέος και πως ξέρει να παίζει και αλλο όργανο "πολύ καλα"
Παναγιώτης
Re: Classical@Audiohub.gr
ChatGPT: This photo is actually quite well known in classical music circles.
The man on the right, leaning on the piano and observing closely, is Sergei Prokofiev, the famous Russian composer, pianist, and conductor known for works like Peter and the Wolf, Romeo and Juliet, and Piano Concertos. The man on the left, playing the piano, is Sviatoslav Richter, one of the greatest pianists of the 20th century.
This photo captures a moment of collaboration between the two—Prokofiev mentoring Richter, who was known for his interpretations of Prokofiev’s works among others.
Would you like more background on either of them or the context of this meeting?
The man on the right, leaning on the piano and observing closely, is Sergei Prokofiev, the famous Russian composer, pianist, and conductor known for works like Peter and the Wolf, Romeo and Juliet, and Piano Concertos. The man on the left, playing the piano, is Sviatoslav Richter, one of the greatest pianists of the 20th century.
This photo captures a moment of collaboration between the two—Prokofiev mentoring Richter, who was known for his interpretations of Prokofiev’s works among others.
Would you like more background on either of them or the context of this meeting?
Re: Classical@Audiohub.gr
Οπότε είναι ο τσελιστας Msistlav Rostropovich ο οποίος έπαιζε αρκετά καλά πιάνο και συνόδευε και την γυναίκα του (Galina Vishnevskaya) όταν έδινε ρεσιτάλ.
Ήταν αρκετά καλός ώστε να παίζει για τον Prokofiev και να του δείχνει ο συνθέτης πως έχει οραματιστει την ερμηνεία.
Εδώ δουλεύουν επανω στην σονάτα για τσέλο, στην οποία το μέρος για πιάνο είχε παίξει ο Richter, στενός φίλος της παρέας.
https://en.wikipedia.org/wiki/Cello_Son ... prov=sfla1
Την σονάτα την έγραψε για τον Rostropovich γιατί θαύμαζε την τέχνη του, δεν το ξέρω αλλά μπορώ να φανταστώ πως δούλεψαν μαζί την σύνθεση συμπεριλαμβανομένου του μέρους για πιάνο
Ήταν αρκετά καλός ώστε να παίζει για τον Prokofiev και να του δείχνει ο συνθέτης πως έχει οραματιστει την ερμηνεία.
Εδώ δουλεύουν επανω στην σονάτα για τσέλο, στην οποία το μέρος για πιάνο είχε παίξει ο Richter, στενός φίλος της παρέας.
https://en.wikipedia.org/wiki/Cello_Son ... prov=sfla1
Την σονάτα την έγραψε για τον Rostropovich γιατί θαύμαζε την τέχνη του, δεν το ξέρω αλλά μπορώ να φανταστώ πως δούλεψαν μαζί την σύνθεση συμπεριλαμβανομένου του μέρους για πιάνο
Παναγιώτης
Re: Classical@Audiohub.gr
Μια που πιασαμε την κουβεντα, δισκαρα με την Galina και τον Slava (αρκετά καλός ήχος σε βινύλιο, τον εχω)
Παναγιώτης
Re: Classical@Audiohub.gr
Αναπάντεχο εύρημα για Σάββατο πρωί με την τσίμπλα στο μάτι, αυτή η εκτέλεση της 7ης του Μπετόβεν από τον Seiji Ozawa και την ορχήστρα Saito Kinen.
Το στόρι πάει ως εξής, όπως τα διαβάζω: το 1992 ο γηραιός πλέον Seiji Ozawa ίδρυσε το 1992 το το Saito Kinen Festival Matsumoto με στόχο την υποστήριξη των καλύτερων νέων μουσικών της Ιαπωνίας―ή, τουλάχιστον, εκείνους που ο ίδιος αναγνώριζε ως τέτοιους. Η Saito Kinen Orchestra λοιπόν έχει κάθε φορά διαφορετική σύνθεση, καθώς συναρμόζεται ειδικά για το Φεστιβάλ από νέους μουσικούς που επιδιώκουν να αποκτήσουν το στίγμα τους για πρώτη φορά στον χώρο. Η παράσταση από την οποία ηχογραφήθηκε ζωντανά η εν λόγω 7η έγινε το 2016, με την ευκαιρία των γενεθλίων του Seiji, συμπεριλαμβάνοντας μαζί στο πρόγραμμα και τη 2η Συμφωνία του Μπετόβεν. Το 2020 η Decca αποφάσισε να κυκλοφορήσει την ηχογράφηση μαζί με την Εισαγωγή στη Lenore του Μπετόβεν για τον εορτασμό των 85 χρόνων του διάσημου μαέστρου.
Η συγκεκριμένη ηχογράφηση βρίσκεται μακριά από την πεπατημένη, με αρκετά 'ελαφριά' περάσματα που γίνονται με ταχύτητα και ενέργεια εκεί που συνήθως βλέπουμε πιο αργές και γεμάτες αποδόσεις. Αυτό δε σημαίνει πως δεν υπάρχει δυναμικό εύρος, αντιθέτως υπάρχουν αρκετά κρεσέντι τα οποία δίνουν ενέργεια και δύναμη στο έργο, ιδίως στο τελευταίο 4ο μέρος (Allegro con brio). Τυπικά δεν περιμένω να αρέσει σε όσους προτιμούν τον Μπετόβεν τους 'σκοτεινό', ωστόσο ―όπως είπα και στις πρώτες γραμμές― το βρήκα αναπάντεχα φρέσκο και ευχάριστο ξάφνιασμα για ένα πρωινό άκουσμα στο Σαββατοκύριακο.
Btw, ψάχνοντας για λεπτομέρειες ανακάλυψα στο Presto Music ότι το να αποκτήσεις το επίσημο ψηφιακό αρχείο σε Hi-Res μαζί με booklet κ.λπ. δεν είναι αδιανόητο σε κόστος, μόλις στα 8 ευρώ. Έχοντας αρχίσει να μπουχτίζω από το χωρίς αρχή, μέση και τέλος streaming, παίζει ν' αρχίσω να ξαναγοράζω μερικά αρχεία που μου κάνουν ενδιαφέρον και να χτίσω επίσημη αγορασμένη (ψηφιακή) βιβλιοθήκη, όπως παλιά με τα CD...
Χρόνια πολλά σε όλες και όλους!
Το στόρι πάει ως εξής, όπως τα διαβάζω: το 1992 ο γηραιός πλέον Seiji Ozawa ίδρυσε το 1992 το το Saito Kinen Festival Matsumoto με στόχο την υποστήριξη των καλύτερων νέων μουσικών της Ιαπωνίας―ή, τουλάχιστον, εκείνους που ο ίδιος αναγνώριζε ως τέτοιους. Η Saito Kinen Orchestra λοιπόν έχει κάθε φορά διαφορετική σύνθεση, καθώς συναρμόζεται ειδικά για το Φεστιβάλ από νέους μουσικούς που επιδιώκουν να αποκτήσουν το στίγμα τους για πρώτη φορά στον χώρο. Η παράσταση από την οποία ηχογραφήθηκε ζωντανά η εν λόγω 7η έγινε το 2016, με την ευκαιρία των γενεθλίων του Seiji, συμπεριλαμβάνοντας μαζί στο πρόγραμμα και τη 2η Συμφωνία του Μπετόβεν. Το 2020 η Decca αποφάσισε να κυκλοφορήσει την ηχογράφηση μαζί με την Εισαγωγή στη Lenore του Μπετόβεν για τον εορτασμό των 85 χρόνων του διάσημου μαέστρου.
Η συγκεκριμένη ηχογράφηση βρίσκεται μακριά από την πεπατημένη, με αρκετά 'ελαφριά' περάσματα που γίνονται με ταχύτητα και ενέργεια εκεί που συνήθως βλέπουμε πιο αργές και γεμάτες αποδόσεις. Αυτό δε σημαίνει πως δεν υπάρχει δυναμικό εύρος, αντιθέτως υπάρχουν αρκετά κρεσέντι τα οποία δίνουν ενέργεια και δύναμη στο έργο, ιδίως στο τελευταίο 4ο μέρος (Allegro con brio). Τυπικά δεν περιμένω να αρέσει σε όσους προτιμούν τον Μπετόβεν τους 'σκοτεινό', ωστόσο ―όπως είπα και στις πρώτες γραμμές― το βρήκα αναπάντεχα φρέσκο και ευχάριστο ξάφνιασμα για ένα πρωινό άκουσμα στο Σαββατοκύριακο.
Btw, ψάχνοντας για λεπτομέρειες ανακάλυψα στο Presto Music ότι το να αποκτήσεις το επίσημο ψηφιακό αρχείο σε Hi-Res μαζί με booklet κ.λπ. δεν είναι αδιανόητο σε κόστος, μόλις στα 8 ευρώ. Έχοντας αρχίσει να μπουχτίζω από το χωρίς αρχή, μέση και τέλος streaming, παίζει ν' αρχίσω να ξαναγοράζω μερικά αρχεία που μου κάνουν ενδιαφέρον και να χτίσω επίσημη αγορασμένη (ψηφιακή) βιβλιοθήκη, όπως παλιά με τα CD...
Χρόνια πολλά σε όλες και όλους!
Άγγελος