- IMG_9144.jpeg (748.28 KiB) Viewed 43831 times
Review: Meze Rai Penta
Το υπόβαθρο.
Σχετικά με πρώτες εντυπώσεις κ.λπ. δείτε εδώ.
Η Meze Audio είναι μια εταιρεία από την Ρουμανία που έχει γίνει εδώ και κάποιο καιρό ιδιαίτερα γνωστή στους κύκλους του Head-Fi μέσα από τα προσιτά και πολύ διαδεδομένα on ear κλειστά ακουστικά 99 Classics και τις παραλλαγές τους, τα οποία αργότερα ακολούθησαν τα εξίσου προσιτά 11 Neo και 12 Classics ΙΕΜ. Τα τελευταία χρόνια όμως η Meze έχει ταράξει τα νερά μέσα από το κορυφαίο ανοιχτό ορθοδυναμικό Empyrean των 3 χιλιάδω ευρώ, στο κατόπι του οποίου εμφανίστηκε και το Rai Penta που αποτελεί την κορυφαία επιλογή της γκάμας της εταιρείας σε μορφή ΙΕΜ και τιμή στα χίλια ευρώ. Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές έχει γίνει πλέον διαθέσιμο και το Meze Rai Solo το οποίο αποτελεί μια πιο προσιτή εκδοχή αυτής της νέας σειράς ΙΕΜ.
Τα Meze Rai Penta ήρθαν στα χέρια μου μέσα από το Ευρωπαϊκό σκέλος του World Tour που οργάνωσε εκ μέρους της Meze ο Andy Kong στο HeadFi.com και είχαν ήδη γράψει τουλάχιστον 50 ώρες ακρόασης μέχρι την ώρα που τα παρέλαβα. Η συσκευασία ήταν κομψή αλλά και σχετικά απλή για ΙΕΜ του χιλιάρικου, και περιλάμβανε τα ακουστικά, ένα single-ended καλώδιο σε πλεξούδα τεσσάρων καλωδίων (20 litz έκαστο) με ακροδέκτες MMCX, μια αρκετά εκτενή σειρά tips και μια σκληρή θήκη με φερμουάρ. Μέσα στην θήκη βρίσκονταν επίσης ένας αντάπτορας αεροπλάνου και ένα καρφί 6.3mm. Η Meze πουλάει balanced καλώδια σε 2.5mm και σε 4.4mm, ωστόσο χρειάζεται αγοραστούν ξεχωριστά καθώς δεν συμπεριλαμβάνονται στην βασική συσκευασία. Ευτυχώς ο διοργανωτής φρόντισε ώστε να έχουμε και τα δύο αυτά καλώδια στην διάθεσή μας.
- IMG_9143.jpeg (1.04 MiB) Viewed 43831 times
Το ακουστικό
Αισθητικά, τα Rai Penta είναι ένα μικρό κόσμημα από μασίφ αλουμίνιο τορνευμένο σε CNC, ανωδιωμένο σε ένα σατινέ μπλε πετρόλ χρώμα που συγκρίνω ίσως μόνο με κάτι σαν το iPhone 11 Pro στην Midnight Green εκδοχή του. Τόσο σε όψη όσο και σε αφή το σύνολο δίνει μια αίσθηση πολυτελείας, ενώ ο συνδυασμός στιβαρότητας και μικρού μεγέθους μου θύμισε έντονα τα κεραμικά περιβλήματα των RHA CL1. Το ανάλογο ισχύει και για το καλώδιο από επάργυρο χαλκό σε διαφανές περίβλημα, το οποίο πετυχαίνει έναν εξαιρετικό συνδυασμό πλαστικότητας, βάρους και ευκαμψίας, χωρίς να είναι διόλου μικροφωνικό.Το όνομα ‘Penta’ αντανακλά την κατασκευή του ακουστικού με πέντε μονάδες σε κάθε πλευρά, μια δυναμική και δύο ΒΑ σε ζεύγη (2Χ2) customized από την Meze. Η Meze δίνει έμφαση στον έλεγχο του αέρα τόσο με τις ειδικά σχεδιασμένες μπόρνες που χρησιμοποιούν σωλήνες διαφορετικού μήκους σκαλισμένους στο σώμα του θαλάμου όσο και στις διπλές θυρίδες εκτόνωσης που φροντίζουν για την εξισορρόπηση της πίεσης στις μονάδες σε σχέση με την μάζα του αέρα που παγιδεύεται μέσα στο αυτί.
(πηγή: Meze Audio)
Και οι δύο αυτές προσεγγίσεις είναι πολύ ενδιαφέρουσες καθώς εκμεταλλεύονται την αδράνεια στο σώμα του ακουστικού για να πετύχουν μεγαλύτερα επίπεδα ελέγχου των αντηχήσεων και της κίνησης του αέρα, ενώ ταυτόχρονα λειτουργούν συνεργατικά με τον πόρο του αυτιού για την εκτόνωση της πίεσης στο τύμπανο. Το σώμα των ακουστικών είναι πολύ σωστά σχεδιασμένο από ανατομικής απόψεως και κάθεται πάρα πολύ καλά στην κόγχη του αυτιού. Η Meze έχει καταφέρει να χωρέσει τις πέντε τις μονάδες σ’ ένα πολύ βολικό μέγεθος που καταφέρνει να μην γίνεται ποτέ ενοχλητικό ή να προεξέχει από το αυτί. Έτσι το αποτέλεσμα είναι ένα ακουστικό το οποίο δεν ταλαιπωρεί σε πολύωρες ακροάσεις, και φυσικά είναι βολικό για μεγάλες εξωτερικές διαδρομές ―και ναι, μπορείς να κοιμηθείς πάνω του, αν και ίσως μετά από κάποια αρκετή ώρα να νιώσεις την πίεση στο αυτί σου.
(πηγή: Meze Audio)
Η μπόρνα είναι αρκετά μεγάλη, και υπό προϋποθέσεις μπορεί να εισχωρήσει αρκετά καλά μέσα στο αυτί. Ένα ενδιαφέρον σημείο εδώ είναι το στόμιο, το οποίο τείνει να φέρνει τα tips αρκετά πίσω δίνοντας έτσι (ανάλογα με το tip) ένα αρκετά ρηχό στόμιο. Η Meze φαίνεται να υπολογίζει στο tuning του ακουστικού μέσω tip rolling, καθώς τα tips που είχε το demo unit μου φάνηκε πως διαφοροποιούνται περισσότερο σε σχέση με το μήκος ή την διάμετρο των στομίων τους παρά με το γενικότερο μέγεθός τους. Όπως και να έχει, επισήμως η Meze λέει πως δίνει 4 ζευγάρια tips μαλακής σιλικόνης (XS, S, M, L), 1 ζευγάρι με διπλή φλάντζα, 2 ζευγάρια με διπλή φλάντζα για βαθιά διείσδυση και 1 ζευγάρι αφρώδες τύπου Comply. Προσωπικά παρατήρησα πως πετυχαίνω το καλύτερο αποτέλεσμα με τα δικά μου Spiral Dots ++ νέας γενιάς, καθώς μου έδιναν ένα ανοιχτό και ρηχό στόμιο που άνοιγε τις μεσαίες και τις ψηλές συχνότητες χωρίς να χάνεται το μπάσο ή ο γενικότερος χαρακτήρας του ακουστικού. Από την άλλη μεριά, δεν μπόρεσα να πειραματιστώ με το cable rolling καθώς δεν είχα στην διάθεσή μου εναλλακτικά καλώδια που να ταιριάζουν με τα MMCX των Penta.
Ήχητικά
- IMG_0251.jpeg (849.03 KiB) Viewed 43831 times
- από ΙΕΜ τα RHA CL1 και T20i, τα Ultimate Ears 900s, τα FLC8s και τα Etymotic Hf3
- από πηγές το Chord Mojo, το FiiO X5iii, το FiiO BTR3, όπως και το Questyle QP2R, και το και το επιτραπέζιο Questyle CMA400i το οποίο διαθέτει ειδική έξοδο για ΙΕΜ.
- για λόγους αναφοράς ως προς την τονικότητα, τα Sennheiser HD600, AKG K240DF, και Sennheiser HD800 με SDR και AnaxII mod (όλο το αρχικό tuning αλλά χωρίς την διαβόητη κορύφωση στα 6kHz και το συνακόλουθο ringing), τα οποία έπαιξαν κυρίως από τον SPL Auditor αλλά ενίοτε και από το Questyle 400i.
- IMG_0260.jpeg (745.35 KiB) Viewed 43831 times
Τούτων λεχθέντων, η πρώτη εντύπωση που μου έδωσαν τα Penta είναι εκείνη ενός γεμάτου και ολοκληρωμένου ακουστικού, με έμφαση στις χαμηλές συχνότητες και τις ήπιες (έως και σχετικά ρολαρισμένες) ψηλές. Ξεκινώντας από το αρκετά εντυπωσιακό όσο και φυσικό rumble στις κατώτερες χαμηλές (εφόσον υπάρχει στο track) περνούν ομαλά στις κατώτερες μεσαίες χωρίς να φαίνεται να ξεχειλώνουν καμία συχνότητα μέχρι εκεί. Την ίδια στιγμή οι ψηλές εμφανίζονται μεστές και χωρίς να προβάλλουν, κοστίζοντας ίσως έτσι όμως σε άνοιγμα σκηνής και αέρα ανάμεσα στα όργανα. Η ίδια η σκηνή εμφανίζεται περισσότερο βαθιά παρά εκτενής, με ικανοποιητικό layering και καλή άρθρωση του μουσικού δρώμενου, χωρίς όμως να δρέπει δάφνες ανάλυσης ή επακριβούς τοποθέτησης των οργάνων μέσα στον χώρο.
(Πηγή: (crinacle.com και antdroid.net)
Βάσει των διαθέσιμων ηχητικών μετρήσεων, τα Rai Penta φαίνεται να έχουν έναν “U” χαρακτήρα, με γεμάτα μπάσα μέχρι και τα 100 Hz, μια ομαλή βύθιση στις κατώτερες μεσαίες μέχρι τους 400-500 Hz και μια γενναία ενίσχυση των μεσαίων μέχρι και τις ανώτερες μεσαίες στα 2kHz. Το τελευταίο πουσάρισμα που ακολουθεί στα πρίμα δίνει έναν κάποιο αέρα, όμως παραμένει χωρίς σημαντικές εξάρσεις και έτσι σε κάποιους ίσως να τους λείψει μια μεγαλύτερη διαύγεια. Τέλος, παρά το γέμισμα στα χαμηλά η τεχνολογία εκτόνωσης της δυναμικής μονάδας (Pressure Equalization System) επιτρέπει στ’ ακουστικά να μην επιβαρύνουν ιδιαίτερα το τύμπανο με την πίεσή τους ―κάτι που έχω παρατηρήσει με άλλα υβριδικά ΙΕΜ όπως τα FLC8s μου― και έτσι η όλη εμπειρία της ακρόασης μπορεί να διαρκέσει πραγματικά πολλές ώρες χωρίς καμία άλλη κούραση πέρα από τον όποιο ερεθισμό μπορεί να προκαλέσουν τα tips.
Και μόνο με τον χαρακτήρα τους, τα Meze Rai Penta μπορούν να γίνουν ως και εξαιρετικά εθιστικά. Στα test tracks του Dr Chesky's Ultimate Headphone Demonstration disk
έπαιξαν με μεγάλη αυτοπεποίθηση, ενώ στο εκκλησιαστικό όργανο του Dr Chesky's Sensational, Fantastic, and Simply Amazing Binaural Sound Show
είχαν την ευκαιρία να δείξουν γι’ ακόμα μια φορά πόσο καλά τα καταφέρνουν με τις κατώτερες ζώνες του φάσματος, ιδιαίτερα σε εκτελέσεις που αφορούν σε φυσικά όργανα ή live ηχογραφήσεις. Κάτι ανάλογο είδα και με το "Jazz Variants" των O-zone Percussion Group στο Demo album της Manger, όπου τα Penta απέδιδαν τα κρουστά όργανα με εξαιρετική φυσικότητα, πειστικό attack και decay, ικανή υφή και επαρκή διαύγεια.
Εξίσου εντυπωσιακά ήταν και στο πληθωρικό ως αβυσσαλέο σε χαμηλά Ein Deutsches Requiem
του Brahms, από την Συμφωνική Ορχήστρα της Σουηδικής Ραδιοφωνίας σε διεύθυνση Daniel Harding (Harmonia Mundi), όπου τα Penta κατάφερναν να παίζουν διατηρώντας την αίσθηση ενός ομοιογενή ‘οργανικού’ χαρακτήρα στο μεγαλύτερο μέρος του φάσματος, αλλά και με μια καλή άρθρωση που υπερκάλυπτε μια κάποια αδυναμία στην ταχύτητα των μεταβατικών.
όπως και στο πολύ γοητευτικό jazz fusion Radio One της Airelle Besson
, το κλασικό jazz album The Blues and the Abstract Truth του Oliver Nelson
, και ένα αφιέρωμα του Qobuz στην σπουδαία και προσφάτως εκλιπούσα Jessye Norman.
Η Meze ισχυρίζεται πως τα Penta σχεδιάστηκαν “για έναν ισορροπημένο ηχητικό χαρακτήρα, με αψεγάδιαστη μικρολεπτομέρεια, που οδηγεί σ’ έναν αξεπέραστο ρεαλισμό σε όλο το φάσμα των συχνοτήτων, από τα 4Hz μέχρι τα 45kHz”, κάτι που φάνηκε πως δεν είναι μακριά από την πραγματικότητα.
- IMG_0252.jpeg (623.22 KiB) Viewed 43831 times
Παρ’ όλα αυτά, η σύγκριση με ακουστικά που έχουν μια περισσότερο flat απόκριση έδειξε κάποια συγκράτηση στις μεσαίες, η οποία υπό προϋποθέσεις μπορεί και να προβληματίσει κάποιους. Για παράδειγμα, η γνωστή grainy φωνή της Diana Krall στο The Girl in the Other Room
έδειχνε λίγο συμπιεσμένη στο βάθος, παραμένοντας ενσωματωμένη μέσα στην γενικότερη οργανική ατμόσφαιρα με την οποία απέδιδαν τα Penta την μουσική σκηνή, ενώ στο Duet της Hiromi με τον Chick Corea
οι συνήθως κρυστάλλινες νότες του πιάνου στις μεσαίες και υψηλές οκτάβες αποδίδονταν με κάποια ασάφεια, και πάλι παρουσιασμένες με λιγότερη έμφαση σε σχέση με την γενικότερη αντήχηση του σώματος του οργάνου. Αυτή η παρατήρηση με οδήγησε στο να επιστρέψω με περισσότερο κριτική διάθεση σε ορισμένα κομμάτια που είχα ακούσει και νωρίτερα, οπότε και φάνηκε πως παρ’ όλο τον οργανικό τους χαρακτήρα τα Penta φαίνονται να υπολείπονται ως προς την απόλυτη τεχνική ικανότητα που ενδεχομένως να παρουσιάζουν άλλα ακουστικά.
Συμπεράσματα
Εντέλει, το μεγαλύτερο προσόν των Penta φάνηκε να είναι η συνολική ομοιογένεια της ηχητικής τους ταυτότητας και η καλή άρθρωση. Το μεν πρώτο οδηγεί εύκολα στην αίσθηση ότι πρόκειται για ένα γλυκόηχο σετ ΙΕΜ το οποίο μπορεί να οδηγήσει πανεύκολα σε απροβλημάτιστες ακροάσεις, το δε δεύτερο φαίνεται να κρύβει κάποιες τονικές ατέλειες που το κάνουν να απέχει από το ιδανικό reference άκουσμα. Προσωπικά θα μπορούσα να τα φανταστώ εύκολα ως μέρος μιας συλλογής που δίνει λύσεις στις κριτικές/αναλυτικές ορέξεις του ιδιοκτήτη της με άλλα ΙΕΜ ενώ, στο ίδιο πλαίσιο, θα μπορούσα εξίσου να το φανταστώ σαν ένα καθημερινό driver που επιτρέπει να χαθείς μέσα στην μουσική όπως θα χανόσουν και μέσα στις σκέψεις σου στον δρόμο για την δουλειά ή βυθισμένος σε ένα βιβλίο. Από την άλλη μεριά, όσοι ποντάρουν στα Rai Penta για κριτικές ακροάσεις κι ένα γενικότερο reference άκουσμα ίσως ν' απογοητευτούν. Ακόμα κι έτσι, χωρίς να είναι τεχνικά το αρτιότερο ακουστικό για κριτικές ακροάσεις, τα Rai Penta είναι δυνατόν να σε πείσουν απλά και μόνο ακούγοντας μουσική, κάτι που εξηγεί ίσως και το γιατί έχουν μπεί σε τόσες και τόσες λίστες αναφοράς των απανταχού περιοδικών και reviewers σε όλο τον κόσμο.
---------------------------------
Γι' αυτό το review οφείλω να ευχαριστήσω τον Andy Kong για την πρόσβαση που μου παρείχε στα Meze Rai Penta, όπως και τον Γιάννη Δήμου της Aurion Audio για τα Questyle CMA400i και Questyle QP2R. Το δείγμα των Meze Rai Penta έμεινε μαζί μου για την διάρκεια 10 ημερών και συνεχίζει τον δρόμο του στο ευρωπαϊκό σκέλος του World Tour. Η Aurion Audio είναι και ο επίσημος εισαγωγέας της Meze για την Ελλάδα.
![[beer]](./images/smilies/drinkingcheers.gif "beer")
.jpg)
