Δεν ξερω ποσοι απο εδω αμφέβαλαν αλλα το τελευταίο paper του καθηγητή Joshua Reiss (Queen Mary University, London), μια μετααναλυση που επεξεργάζεται τα στοιχεία απο ολη την σχετικη βιβλιογραφία καταλήγει οτι το ανθρώπινο αυτι μπορει να ξεχωρίσει την χαμηλή απο την υψηλή δειγματοληψία στα ψηφιακα αρχεία.
to assess the ability of test subjects to perceive a difference between high resolution and standard (16 bit, 44.1 or 48 kHz) audio. Eighteen published experiments for which sufficient data could be obtained were included, providing a meta-analysis that combined over 400 participants in more than 12,500 trials. Results showed a small but statistically significant ability of test subjects to discriminate high resolution content, and this effect increased dramatically when test subjects received extensive training.
To paper παρουσιάστηκε στο τελευταίο συνέδριο του AES.
Η διάφορα οπως το αρθρο τονίζει ειναι ακομα πιο ευκολα αντιληπτή οταν ο ακροατής ειναι εκπαιδευμένος (και θεωρω οτι οι χαινταδες πέραν των αστείων ειναι πραγματικά εκπαιδευμενοι). Βεβαια εχει και αλλες επιπλοκες που αφορουν τo Nyquist Shannon theorem αλλα η κουβεντα θα παει πολυ μακρυα.
Ας πούμε οτι οι χαιενταδες για μια φορα εχουν δίκιο.
Οσο πιο δεξια τοσο μεγαλυτερη και στατιστικα σημαντικοτερη η διαφορα αναμεσα σε απλο red book και high res.
Εδω βλέπουμε την διαφορα ανάμεσα σε απλους ακροατες και "εκπαιδευμένους"